کهکشان موزیک

ايدۀ استفاده از موسيقي به عنوان ابزاري براي اهداف درماني، قدمتي باستاني دارد - در واقع، مي توان آن را حداقل در آثار مكتوب افلاطون و شاگرد او، ارسطو جستجو كرد. اين ايده پس از جنگ جهاني اول و دوم، زماني كه تاثير جامعه نوازندگان در بيمارستان ها و اثر مثبت موسيقي بر جانبازان مبتلا به آسيب هاي جسمي و روحي مشخص شد، به عنوان يك حرفه رسمي پديد آمد.

در اين حرفۀ پزشكي، استفاده درماني از موسيقي، براي رسيدگي به نيازهاي متعدد افراد (رواني، فيزيكي، شناختي و غيره) به كار گرفته مي شود. اين نوع درمان زماني بهتر عمل مي كند كه با نياز فرد متناسب باشد - موسيقي درمانگر واجد شرايط، درماني قطعي، از جمله آهنگسازي، آواز خواندن، حركات موزون، و يا گوش دادن به موسيقي (و گاهي همه موارد ذكرشده) را فراهم مي كند.

مزيت بزرگ موسيقي درماني، توانايي استفاده از آن در پرداختن به طيف بزرگي از نيازهاست. البته فقط اين نيست، چرا كه به خاطر ماهيت متنوع موسيقي، هر شخصي با هر زمينه فرهنگي مي تواند از آن بهره مند شود. اين نوع درمان همچنين مي تواند شكلي جذاب تر و جالب تر از تعامل با مردم ارائه دهد – شايد دليل علاقۀ رو به رشد به اين زمينه همين باشد. در واقع، تحقيقات انجام شده در زمينه موسيقي درماني، استفاده از آن در بسياري از زمينه ها را توجيه مي كند. زمينه هايي از جمله:

ارتباطات

تسلط و توليد گفتار كساني كه به تازگي سكته مغزي كرده اند، مي تواند با خواندن ملودي هاي ساده بهبود يابد.

توانبخشي فيزيكي

كساني كه هماهنگي حركتي ضعيفي دارند مي تواند از اجراي آهنگ هاي ساده با ابزار موسيقي بهره ببرند.

مهارت هاي اجتماعي

افراد مبتلا به اختلالات مهارت هاي اجتماعي (اختلالاتي مانند اوتيسم و غيره) مي توانند با در نظر گرفتن احساسات خوانندۀ يك آهنگ، توانايي هايشان را هم در بيان احساسات خود و هم در همدردي با ديگران تقويت كنند. مشخص شده است كه اين افراد در واقع علاقه زيادي به موسيقي نشان مي دهند و در نتيجه به صورت مثبت پاسخ مي دهند

آموزشگاه موسيقي